W ostatnich miesiącach nasiliły się dyskusje dotyczące tego, jak poradzić sobie z tzw. „kryzysem imigrantów”, czyli napływem uchodźców z Syrii i innych krajów Bliskiego Wschodu, którzy przybywają do Europy w poszukiwaniu lepszego życia lub uciekają przed konfliktami zbrojnymi.

Każdego dnia na Stary Kontynent przybywają setki, a nawet tysiące imigrantów i uchodźców starających się o azyl polityczny. Niestety, do tej pory europejskim rządom nie udało się porozumieć w sprawie rozmieszczenia tych osób w krajach Unii Europejskiej.  Dyskusje w tej bardzo delikatnej kwestii prowadzą do licznych nieporozumień. Wracają nawet pomysły likwidacji Strefy Schengen i wprowadzenia ścisłych kontroli na granicach poszczególnych państw członkowskich UE.

Europejski kryzys migracyjny narasta w związku z coraz większą liczbą imigrantów, którzy przybywają na Stary Kontynent. Są wśród nich zarówno imigranci ekonomiczni, jak również uchodźcy, którzy uciekają przed konfliktami zbrojnymi trapiącymi Syrię i inne kraje regionu. Na teren UE imigranci dostają się głównie poprzez Morze Śródziemne, Bałkany, Bliski Wschód oraz Południową Azję.

Termin „kryzys imigrantów” został użyty po raz pierwszy w kwietniu 2015 roku, gdy co najmniej pięć łodzi przewożących niemal 2000 imigrantów utonęło u wybrzeży Morza Śródziemnego. W wyniku tego tragicznego zdarzenia zginęło ponad 1200 osób.

W 2014 roku państwa członkowskie UE otrzymały 132 405 wniosków od imigrantów ubiegających się o azyl. Zaakceptowano w sumie 23 295 wniosków. Osoby, które je złożyły otrzymają określone formy pomocy (azyl, status uchodźcy etc.). Pozostałe 109 110 wniosków odrzucono. Oznacza to, że te osoby będą musiały opuścić terytorium Unii Europejskiej.

W związku z ostatnimi wydarzeniami departament spraw publicznych Wydziału Inter-Europejskiego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego wydał oświadczenie o następującej treści:

Tak jak dla wielu milionów Europejczyków, historia imigrantów jest również naszą historią. Europejczycy są otwartymi, przyjaznymi i hojnymi ludźmi. Jednocześnie Europejczycy mają prawo domagać się lepszej ochrony granic, jak również bardziej skutecznej walki ze zjawiskiem handlu ludźmi. Z drugiej strony, w pełni zdajemy sobie sprawę ze skali humanitarnego kryzysu w obliczu którego stoimy, i deklarujemy, że będziemy modlić się za decyzje podejmowane przez władze.

Zdajemy sobie sprawę, że uchodźcy robią wszystko to, co zrobiłby każdy z nas, gdyby tylko otrzymał szansę na lepsze życie dla swojej rodziny i dzieci. Dlatego właśnie podejmują ryzyko związane z przybyciem do Europy; wielu z nich żyje w skrajnym ubóstwie i poszukuje czegoś, co pozwoli im odzyskać godność należną każdej ludzkiej istocie.

„Wszyscy jesteśmy dziećmi tego samego Ojca. Nadszedł czas, aby trzymać się razem i dzielić obfitą miłością Boga do każdego z nas. Niech Bóg błogosławi wszystkim cierpiącym imigrantom, niech da nam miłosierne serca” – powiedział Mario Brito, przewodniczący Wydziału Inter-Europejskiego.

W 25 rozdziale Ewangelii Mateusza czytamy: „Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” (Mt. 25.34-36 BT)